vrijdag 17 april 2009

Grrr, ik ga zijn naam veranderen!!!




Ik ga de naam van Sambal veranderen in....Slijmbal!!!!
Het is een schat van een beest, hoor. Daar niet van...
Hij is alleen een beetje over enthousiast af en toe, wat knuffelen betrefd!!!


s'Morgens begint dat al, als we ons bed uitkomen en de kamer binnen komen...
Dan zitten mevrouw en meneer al klaar bij de deur, luid miauwend, want stel je voor dat ze niet gehoord worden! Queeny krijgt dan een aai over dr bol en een knuffel en rent dan vervolgens naar de keuken, want als het vrouwtje dan haar koffie gaat maken, wordt het etensbakje bijgevuld met brokjes!!! En niks is natuurlijk zo belangrijk als verse brokjes op de vroege ochtend!!!


Sambal rent dan natuurlijk niet mee, want die wilt alleen knuffelen... En als er dan niet vrijwillig geknuffeld wordt, dan doen we het maar gedwongen! Dus bij elke stap, die het vrouwtje zet, springt Sambal gewoon met gevaar voor eigen leven ervoor!!! Nou ok, dan maar even optillen en knuf-felen, dan kan ik tenminste veilig naar de keuken toe...

Gelukkig leiden de brokjes daar af en kan ik dan even rustig een bakkie koffie drinken...
Mja, even...Want als Sambal het gezien heeft met de brokjes, komt ie voldaan de kamer binnen lopen, om een slachtoffer op te zoeken. En verdorrie, dat slachtoffer mag ik dan zijn!!!




Prrrr, prrrr, ik vind je lief, dus ga ik je knuffelen, lijkt ie te denken! Nou ok, even dan, maar dan moet je weer weg wezen, want ik heb nog meer te doen vandaag, denk ik dan bij mezelf... Mja, en voor ik het weet, zit ik dus weer een half uur met een Sambal op schoot, die me helemaal fijn knijpt met zijn voorpootjes... Das een teken, dat ie je lief vindt, zegt Ben altijd. Mja, dat kan dan zo zijn, maar om dat de hele dag door te laten weten, vind ik een beetje overdreven. Dus als ik er genoeg van heb, zet ik Sambal opzij en probeer weg te komen...Dat lukt dus nooit in één keer, want voordat ik goed en wel opgestaan ben, zit hij alweer op schoot. Dan maar zonder opzij zetten en gewoon op gaan staan. Het is een wat minder aardige manier, maar goed...Anders kom ik dus nooit van die bank af!


Als het me dan eindelijk is gelukt om me los te maken van Sambal, kan ik eindelijk even de dingen doen, die ik moet doen... Sambal gaat dan in de tussentijd even Queeny vervelen, die net ff een tukkie aan het doen is na het eten of hij gaat de muizen bij elkaar scharrelen en tellen, want je weet maar nooit, of er een ontsnapt is...En heel af en toe gaat ie dan zelf ook maar even een tukkie doen op de aquarium, zijn favoriete plekje na de top van de krabpaal...


En dan is het tijd voor mij, om de computer aan te zetten en de mail te checken en zo... Even rust... Nou, vergeet die rust maar, want zodra Sambal het knopje heeft gehoord van de pc, komt ie al naast de stoel zitten!!! En zodra ik ga zitten, springt meneer op schoot en begint weer aan zijn uitgebreidde knuffelsessie!
Op zich niet erg. Ik geniet er ook best van, hoor... Alleen typt het ontzettend lastig en na een tijdje is het ook best uhmmm irritant eigenlijk... Dus zet ik hem na een tijdje gewoon naast me neer op de grond. Waar die dan niet lang zit, want voordat ik weer goed en wel achter de pc zit, zit hij alweer bovenop me te spinnen en knijpen... Dat gaat dan zo een keer of drie, vier door. Maar de aanhouder wint en die aanhouder ben ik toch vaak zelf!!! En het is dan heel raar, maar ik voel me dan af en toe best lullig ook nog!!!!


s'Middags begint hetzelfde liedje weer opnieuw...
Ik achter de pc, hij op schoot, ik hem weer eraf zetten na een tijdje, hij weer terug springen enz enz...
Maar dan geeft ie het toch op voor een tijdje gelukkig!!!! Dan gaat ie toch maar even bij Queeny op de bank liggen slapen of ze gaan wat spelen of zo en kan ik eindelijk even rustig achter de pc zitten of wat anders doen...



Pas als ik dan s'avonds op de bank voor de buis zit, komt ie weer een knuffel halen en kroelen. Maar dat vind ik dan weer gezellig, dus dan mag het ook wel...

Ah ja, ik moet ook eigenlijk niet zeuren...
Mijn grootste wens was ooit een knuffelkat te hebben, die dan ook altijd zin zou hebben, om te knuffelen en te kroelen...
Nou, die heb ik nou dus!!!!
Maarre...Je kan het natuurlijk ook overdrijven, he!!!???



Groetjes,
Karin
en een knuffel van Sambal!!!

0 reacties:

Een reactie posten